یادداشت روز

روزانه نویسی✍️

سال ۱۳۹۷ به پیشنهاد شاهین کلانتری کتاب «روزها در راه» نوشته‌ی شاهرخ مسکوب را تهیه کردم.

این کتاب در آن سال جزء کتاب‌های ممنوعه بود و من آن را از دستفروشی که رو‌به‌روی سینما گلریز بساط می‌کرد، خریدم. کمی از آن را خواندم ولی نیمه‌کاره رهایش کردم. دیروز تصمیم گرفتم که دوباره این کتاب را بخوانم.

این اثر به سبک یادداشت نویسی روزانه نوشته شده است و چون این روزها به نوشتن یادداشت روزانه علاقه‌مند شده‌ام، این کتاب انتخاب خوبی بود که در نحوه‌ی نگارش آن دقت کنم تا یادداشت‌هایم را بهتر بنویسم.

شاهرخ مسکوب در سال ۱۳۴۲ روزانه نویسی را آغاز کرده بود ولی به دلیل پاره‌ای ملاحظات امنیتی، در اواخر سال ۱۳۴۶ نوشتن را متوقف کرده و کنار گذاشته بود.

نویسنده؛ پنج، شش ماه بود که می‌خواست از نو شروع کند ولی مردد بود و مدام این کار را به تعویق می‌انداخت. ولی یک روز که از مقابل شرکت پخش گاز می‌گذشت و مردم در صف پر کردن کپسول گاز ایستاده بودند یک اتفاق کوچک و خنده‌دار باعث شد تلنگری به او زده شود و تصمیمش را بگیرد.

به قول خودش نوشتن، تمرین و تکرار می‌خواهد و دیگر از کشتی و جفتک چارکش که کمتر نیست. ولی بالاخره با خودش فکر می‌کند که کمترین فایده‌ی روزانه نویسی این است که ورزشی برای ذهن به حساب می‌آید. از نظر مسکوب، اگر آدم، پیرامونش را خوب ببیند، چیزهای زیادی هست که ارزش نوشتن دارد.

روزانه نویسی کمک می‌کند تا چشم‌هایمان را باز کنیم و بهتر ببینیم. شاید بعضی روزها چیزهای زیادی برای نوشتن باشد و بعضی روزها نه.

مسکوب می‌گوید: نوشتن درمان بیهودگی است و چه‌قدر این جمله زیباست.

او یادداشت‌هایش را همانگونه که در خلوت خود، صادقانه و بی‌ریا  نوشته بود، چاپ می‌کند و دستی در آن نمی‌برد و عیناً به ناشر می‌سپارد فقط بعضی قسمت‌ها را به خاطر این که موجبات دردسر کسی را فراهم نکند، حذف کرده است.

نویسندگانی مانند شاهرخ مسکوب، محمود دولت آبادی و…….بقدری یادداشت‌های روزانه‌شان زیبا و ارزشمند بود که به صورت کتاب درامد. باید ببینیم آیا یادداشت‌های روزانه‌ی ما هم مفید و خواندنی هست که روزی منتشر شود؟

یادداشت‌های شاهرخ مسکوب از سال ۱۳۵۷ یعنی در روزهای انقلاب آغاز می‌شود و هر آن‌چه را که دیدنی و شنیدنی‌ست، می‌نگارد و زمانی که در پاریس به سر می‌برد، همسرش ثبت وقایع می‌کند و برایش می‌فرستد.

امروز ۳۵ صفحه از کتاب را در ۴ پومودورو خواندم یعنی دقیقا یک ساعت.

برایان تریسی می‌گوید: اگر فقط روزی یک ساعت کتاب بخوانید، شاهد دگرگونی عمیقی در زندگی خود خواهید شد. آن وقت زمانی که قلم به دست می‌گیرید از جاری شدن کلمات از ذهن خود به سوی کاغذ حیرت زده خواهید شد. روزی یک ساعت کتاب بخوانید، مطمئن باشید که از نتیجه‌ی آن حیرت زده می‌شوید.