ترس چگونه مقابل پیشرفت می‌ایستد؟

دقیقا در جایی که بیشترین ترس را احساس می‌کنید بزرگترین فرصت برای رشد پنهان است. کارل گوستاو یونگ

ترس یک عامل بازدارنده است. ترس انسان را ضعیف می‌کند و عقب نگه می‌دارد. ترس موجب می‌شود تا فرصت‌های پیش آمده برای انجام کارها را از دست بدهیم.

هر فردی در حرفه یا زندگی شخصی خود، در موقعیت‌های مختلف باید دست به عمل بزند اما بیشتر اوقات ترس بزنگاه گریبانش را می‌گیرد، افکارش را مسموم می‌کند و او را از حرکت باز می‌دارد.

ترس موجب می‌شود تا از شرایط و مسائل مختلف برای خود هیولا بسازیم، قدرت تصمیم‌گیری را از دست بدهیم واقدام نکنیم.

هنگام ترس از هر اقدامی، از خود بپرسیم اگر این کار را انجام دهم و موفق نشوم چه خواهد شد؟

از چه چیزی می‌ترسم؟ از قضاوت، انتقاد، مسخره شدن، از کافی نبودن از چه چیزی؟

آن وقت در آن مسئله به وضوح بیشتری می‌رسیم و بهتر می‌توانیم عمل کنیم.

فرصت‌ها همیشه در دسترس نیستند. شانس هر روز و هر ساعت در خانه‌ی ما را نمی‌کوبد، باید به موقع از آن‌ها بهره گرفت.

تنها چیزی که می‌تواند ما را در غلبه بر ترس کمک کند، رفتن به دل ترس‌ها با دو بال ایمان و عشق است.

ایمان به این که می‌توانم این کار را انجام دهم و عاشقانه انجامش می‌دهم اگر موفق شدم که چه عالی اما اگر موفقیت حاصل نشد، چیزی به کوله‌بار تجربیاتم افزوده شده که می‌توانم در طول مسیر زندگی از آن استفاده کنم.

از ترس گریزی نیست. ترس همیشه با ما و در کنار ماست باید با او همراه و همگام شویم اما نگذاریم از ما سبقت بگیرد.

ترس همیشه هم بد نیست.

به قول گرنت کاردون؛ ترس نشانه‌ای است بر آن‌چه که باید انجام داد نه آن‌چه که نباید انجام داد.

هر وقت ترس بر ما چیره شد، وقت اقدام و عمل فرا رسیده است و با خودش رشد و ترقی را به همراه دارد پس فرصت را غنیمت شماریم.