هنر کارتوناژ

چند سال پیش، جعبه سازی سنتی فرانسه را نزد یکی از دوستانم آموزش دیدم. همسر دوستم سفیر است و آن‌ها چند سالی برای مأموریت به کشور فرانسه رفته بودند. دوستم برای این که وقتش را بیهوده نگذراند، نزد استادی، هنر سنتی کشورشان را آموخته بود و این هنر را با خود به ایران اورد، هنر کارتوناژ. هنری بسیار خلاقانه که هیچ محدودیتی در آن نیست. همه چیز با اندازه‌گیری و فکر انجام می‌شود و جز در موارد محدود، الگوی خاصی وجود ندارد.

جعبه‌ها را با کارتن ۳ میل می‌ساختیم و با پارچه یا کاغذ گالینتور یا چرم، کاور می‌کردیم.

مدت زیادی بود که آن را کنار گذاشته بودم. فکر نمی‌کردم که هرگز کار جعبه سازی را آغاز کنم چون کار بسیار سخت و پرزحمتی است ولی باز اتفاقی موجب شد که جعبه‌سازی را از سر بگیرم.

به یاد جمله‌ای در کتاب پیام گم‌گشته افتادم که؛ هیچگاه نگویید هرگز. واقعا این واژه باید از لغت‌نامه‌هایمان حذف شود.

بگذریم. هر وقت اسم جعبه سازی را می‌آورم، اکثرا تصور می‌کنند که منظورم جعبه‌های کادویی است در صورتی که این جعبه‌ها، به تنهایی هدیه‌‌ای زیبا و کاربردی است.

جعبه‌ی جواهرات با کلی کشو و تقسیم‌بندی، جعبه‌ی دستمال کاغذی، قاب عکس، جعبه‌ی لوازم خیاطی و………………

امروز یکی از دوستانم، از من خواست تا عکس چند جعبه‌ با کارایی مختلف را برایش بفرستم تا سفارش کار بدهد. قصد داشت در یک دورهمی، چند نفر از دوستان و آشنایانش را غافلگیر کند.

چون در حال حاضر عکسی نداشتم در اینستاگرام جست‌وجو کردم و دو پیج ایرانی و یک پیج ژاپنی را برایش فرستادم.

کارهایشان فوق العاده تمیز و زیبا بود. مات و مبهوت مانده بودم، یکی از یکی قشنگتر و بهتر. به راستی حالم گرفته شد، زیرا دیدم که اصلا کار من و آن‌ها هیچ سنخیتی با هم ندارند.

به سراغ کپشن‌ها رفتم و چند تایی از آن‌ها را خواندم. متوجه شدم که آن‌ها با MDF جعبه‌ها را می‌سازند. کمی که در پست‌ها جستجو کردم متوجه شدم چون صاحب کارگاه و امکانات مجهزی هستند، کارهایشان بی‌اندازه صاف و خط‌‌کش خورده است.

اما امکانات من یک میز، یک صفحه برش، کاتر و گونیای فلزی است. من برای برش دادن کارتن‌های ۳ میل از کاتر استفاده می‌کنم.  ۵ یا ۶ بار با کاتر روی خطوط مشخص شده رفت و برگشت انجام می‌دهم تا آن‌ها را برش دهم.

آن‌ها برای باز و بسته شدن درب جعبه از لولای فلزی استفاده می‌کنند و من با کاغذ پوستی و روکشی که برای کاور جعبه انتخاب کردم، لولاها را می‌سازم.

جعبه‌های من به معنای واقعی کار دست است بدون دخالت هیچ دستگاهی.

وقتی تمام این‌ها را بررسی کردم، به عین دیدم که امکانات من و آن دو پیج هم‌سان نیست بنابراین مقایسه‌ای هم نباید در کار باشد. شاید با MDF و دستگاه‌های مختلف، جعبه‌ها، قشنگتر، زیباتر و تمیز‌تر از کار در بیاید ولی چیزی از ارزش کار من کم نمی‌کند.

خدا را شکر کردم که؛ انسان توانمندی هستم ولی باید خودم و توانایی‌هایم را بیشتر باورکنم و باز هم برای هزارمین بار به خودم گفتم: هیچ وقت خودت را با کسی مقایسه نکن.

خدایا سپاسگزارم به خاطر تمام نعمت‌ها و موهبت‌هایی که در اختیارم قرار دادی.