تجربه‌نگاری 1

تجربه‌نگاری 1

در دوره‌ی دوم پرکاری و پولسازی در خانه بودیم، که آقای کلانتری گفتند: باید برای خودتان وب‌سایت راه‌اندازی کنید.

مقاومت کردم و با خودم گفتم:( وجود سایت؛ فقط مسئولیت مرا بیشتر می‌کند، از عهده‌ی این کار بر‌نمی‌آیم). و چون در دوره‌ی دوم، کار عمده‌ی کلاس بر روی راه‌اندازی سایت و نوشتن ۵ مقاله بود، کلاس را نیمه‌کاره رها کردم و توجهی به درس‌ها نداشتم.

در پایان دوره، کسانی که سایت داشتند و مقالاتشان قابل قبول بود به دوره‌‌ی سوم محتواگران راه پیدا کردند.

از آن‌جایی که پذیرش شکست همیشه برایم سخت بوده و برای اولین بار در عمرم مردود شده بودم، بی‌نهایت ناراحت بودم.

راه‌اندازی سایت

همان شب به آقای شاهین کلانتری اعلام کردم که من سایتم را درست می‌کنم و در همین کلاس شرکت‌ کرده و از نو شروع خواهم کرد‌.

یکی از دوستانم به من لطف کرد و سایتم را راه‌اندازی کرد.وقتی سایت درست شد، چند مطلب مرا در سایت گذاشت و بعد قرار شد طی چند ویس نحوه‌ی کار را به من آموزش دهد. اما به دلیل اشتغال زیاد نتوانست.

خودم هم حوصله‌ی این قِسم کارها را نداشتم حتی در گوگل هم برای یاد گرفتن این موضوع جست‌وجو نکردم و سایت هم‌چنان برایم ناممکن بود.

گروه فعالان پرکاری

تا این که توسط نجمه رضایی وارد گروه فعالان پرکاری شدم.

و با الطاف بیکران آقای قائدی و وارد شدن به کانال آموزشی ایشان خیلی از کارهای سایت را یاد گرفتم.

چندی نگذشته بود که بیتا کیهانی عزیز وارد گروه فعالان پرکاری شدند. یکی دو روز بعد پیشنهاد یک چالش را دادند.

چالش ۳۰ روز نوشتن در سایت‌.

من به ایشان گفتم که هر روز نوشتن مقاله کار سختی است و پیشنهاد دادم که یک روز در میان انجام دهیم.

ولی او سرسختانه پای پیشنهادش ایستاد و گفت: من کتابم رابه کسی که وارد چالش ۳۰ روزه شود؛ هدیه میدهم.

به سه علت وارد چالش شدم.

۱- به پشتوانه‌ی چند مرور کتابی که داشتم.
۲- به خاطر این که با سایتم ارتباط صمیمانه‌ای برقرار کنم.

۳- به شوق دریافت جایزه

از روز ۱۳۹۹/۶/۲۶ کار آغاز شد.

نوشتن برای من فقط به ریویو نویسی از کتاب‌ ها محدود می‌شد البته این کار را خیلی دوست دارم ولی پس از چند روز، احساس کردم که دوست دارم از خودم بنویسم.

با نوشتن خاطراتی از خودم و همین‌طور، تمرین افزایش دایره لغات مدرسه نویسندگی و نوشتن حکایات بوستان سعدی پیش رفتم.

پس از ۱۲، ۱۳ روز با خواندن مطالب دوستانم پی بردم که اکثرا در حوزه‌ی خاصی فعالیت می‌کنند ولی من خیلی پراکنده می‌نویسم.

می‌دانید حداقل چند پست باید در سایت بگذارید تا راهتان را پیدا کنید؟

با مشورت بیتا کیهانی و توصیه‌ی شاهین کلانتری که می‌گوید؛ حداقل باید ۲۰۰ پست در سایت بگذارید تا متوجه شوید، در مورد چه موضوعی می‌خواهید بنویسید، و به یاری سایت متمم ؛ به این نتیجه رسیدم که اساس نوشته‌هایم را عزت‌نفس قرار بدهم تا در کارهایم موفق‌تر ظاهر شوم.

امروز روز ۱۳۹۹/۷/۲۴ و آخرین روز چالش است و کاری که برایم محال بود، به ثمر رسید.

از این اتفاق خوشحالم و این تجربیات را کسب کرده ام؛

۱-با سایتم خیلی صمیمی شدم و برایم حکم خانه‌ی امنی را دارد که خیلی راحت می‌توانم از احساسات، خاطرات و تجربیاتم بنویسم.

۲- سه مقاله در دوره پرکاری و پولسازی را در عرض یک ماه با مشقت نوشتم ولی حالا در یک ماه، سی پست کوتاه و بلند را در سایت قرار داده‌ام، این یعنی یک موفقیت بزرگ.

۳- تحقیق کردن برایم سخت بود و پرورش ذهن را بلد نبودم ولی الان این مسیر برایم هموارتر شده است.

به قولی: کار نیکو کردن از پر کردن است.

۴- نوشتن مداوم، قلمم را روانتر کرده است.

۵- در اینستاگرام پیج کتابخوانی دارم و فقط مرور کتاب و جملات جالب را می نوشتم ولی چند روز بعد از چالش، علاقه‌مند به تولید محتوا شدم، می‌نویسم و منتشر می‌کنم.

۶- به واسطه‌ی آموزه‌های این چالش، تبدیل حال بد به حال خوب برایم آسان شد و این‌مسئله به ‌قدری محسوس بود که نزدیکانم کاملا متوجه شدند.

۷- برای از بین بردن تنش‌ها در خانه، باز هم از نوشتن استفاده کردم. نوشتن شکرگزاری روزانه، تا شرایط نامطلوب را به شرایط مطلوب تبدیل کنم.

۸- زمان و افکارم را به خوبی مدیریت کردم تا وقفه‌ای در کارم ایجاد نشود.

۹- نوشتن ۳۰ روزبه طور مداوم؛
اعتماد به نفس، عزت نفس و خود باوری مرا افزایش داد به قول پسرم:

[ دیگه مثل قبل نمی‌پرسی نوشته‌ام خوبه یا بد؟ منتشر می‌کنی و با اعتماد به نفس مسیرت را ادامه می‌دهی].

میگوئل روئیز می‌گوید:
اگر همیشه بیشترین تلاشتان را بکنید و بارها و بارها این کار را تکرار کنید، استاد دگرگونی می‌شوید. تمرین است که استاد می‌سازد.

از نجمه رضایی عزیز، بیتا کیهانی نازنین و آقای قائدی بزرگوار و تمام دوستان فعال و پر انرژیم بسیار سپاسگزارم.

مطلب بعد

تجربه نگاری2