معرفی کتاب

رازهای بزرگسالی به قلم ناهید عبدی

کتابی درباره‌ی راه و رسم زندگی

راز های بزرگسالی اثری غیر داستانی‌ست به قلم ناهید عبدی.

این اثر با مقدمه‌ای از شاهین کلانتری آغاز می‌شود و با گفتاره‌هایی از نویسنده به پایان می‌رسد.

رازهای بزرگسالی در قالب یادداشت‌ نوشته شده است. یادداشت‌هایی که نویسنده به مرور در سایت و کانال تلگرام خود منتشر کرده بود و اینک منتخبی از ان‌ را در این کتاب گردآوری کرده است.

هر یادداشت از یک یا دو صفحه فراتر نمی‌رود ولی خواننده را وادار می‌کند که با خواندن هر مطلب اندکی درنگ کند، به اعماق ذهنش برود و به واکاوی خود بپردازد.

رازهای بزرگسالی تفکر عمیق نویسنده‌اش را به رخ می‌کشد و هر کدام از یادداشت‌ها با خود؛ حرفی تازه، تلنگری، راهکاری و نگرشی نو برای بهتر زیستن و بهتر اندیشیدن به ارمغان آورده است.

نویسنده، یادداشت‌ها را با داستانی چند خطی، جملات قصار یا تجربه‌ی زیسته‌ی خود آغاز می‌کند به همین دلیل خواندنی و جذاب هستند.

برای آشنایی بیشتر با این اثر به برداشتی کوتاه از صدها نکته‌ای که در کتاب آمده است بسنده می‌کنم.

ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که شرایط زیستن، روز به روز سخت‌تر می‌شود. برای این که بتوانیم با آرامش بیشتری این مسیر را طی کنیم لازم است سفری را آغاز کنیم، سفری نزدیک اما طولانی! سفر به درون، برای شناخت بهترِ خود و تبدیل شدن به خودی بهتر.

برای موفقیت در این راه باید تلاش کنیم تا در دایره‌ی روزمرگی گرفتار نشویم، هر روز چیزی نو بیاموزیم و عقاید و باورهای خود را بازبینی کنیم.

همیشه با نگاهی تازه به داشته‌های ارزشمند خود بنگریم و قدردان آن‌ها باشیم تا مبادا بر حسب عادت، حضورشان احساس نشود.

حواشی زندگی را  برای آدم‌های اهلش بگذاریم و خود را از قید و بند آنها رها کنیم و فقط به فکر دست‌یابی به اهداف، رویاها و ایده‌های خود باشیم.

اگر بپذیریم که تنها چیز پایدار در این دنیا، ناپایداریست؛ آن وقت رنج‌ها، شکست‌ها و ناکامی‌ها نمی‌توانند مدت زیادی بر ما مسلط شوند، فقط می‌توانند از ما آدمی قویتر و متفاوت‌تر بسازند.

برای حل مسائل و مشکلات قبل از این که به سراغ راه‌های پیچیده برویم، راهکارهای ساده‌تر را بیازماییم.

با مطالعه، آموزش و روابط سازنده، موانعی را که بین ما و اهدافمان فاصله انداخته است، شناسایی کرده و برای رفع آن بکوشیم. موانعی مانند ترس، خودکم‌بینی، شرم و……

یاد بگیریم که همیشه نیاز نیست اظهارنظر کنیم گاهی فقط باید بنشینیم و نظاره‌گر باشیم.

گاهی اوقات ضروریست برای رشد و پیشرفت هر چه در چنته داریم روی دایره بریزیم و از انتقاداتی که وارد می‌شود هراسی به دل راه ندهیم.

در زندگی لحظاتی پیش می‌آید که مستأصل می‌شویم و نمی‌دانیم چه کنیم و حرف دل را به که بگوییم در این مواقع نوشتن از دردها و مشکلات بهترین راهکار است.

و مهم‌ترین نکته برای تبدیل شدن به خودی بهتر اینست که؛  همیشه در حال یادگیری باشیم و شاگردی کنیم.

نویسنده در آخرین یادداشت، ما را دعوت می‌کند با تمام خستگی‌ها، دلمردگی‌ها، شکست‌ها و ناامیدی‌ها دوباره بازی را از سر بگیریم و ساز زندگی خود را هر چه زیباتر بنوازیم.

این اثر در ۱۸۴ صفحه با همکاری نشر کلید آموزش  به چاپ رسیده است.

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن