به سوالاتی که مطرح شده بود، پاسخ دادم ولی هیچ تضمینی برای قطعی بودن پاسخ‌هایم وجود ندارد. چون مسیر محتوا، مسیری رو به رشد است و فردی که در مسیر محتوا قرار دارد مدام در حال ارتقای خود می‌باشد و قطعا در دیدگاه من هم تغییراتی صورت خواهد گرفت.
۱. چرا میخواهم بنویسم؟ یکی از آرزوهایم شغل معلمی بود که محقق نشد. زمانی که در دوره‌ی لایف کوچینگ یکی از اساتید، خلاصه‌نویسی از کتاب را آغاز کردم و مورد تایید قرار گرفتم، رفته‌رفته به نوشتن علاقه‌مند شدم. احساس کردم این نوع از انتقال آگاهی، شکل دیگری از رویای من یعنی معلمی است.
۲. آیا واقعا (قلبا”) به نویسنده‌شدن علاقه دارم؟ بله. چون ساعت‌ها نشستن و نوشتن برایم لذت‌بخش است بدون آن که خستگی بر من غلبه کند. نوشتن یک متن کوچک و خلاقانه میتواند روز مرا بسازد. نوشتن، قلبا مرا شاد و پرانرژی می‌کند. نوشتن را دوست می‌دارم.
۳. چه قدر حاضرم برای نویسنده شدن وقت و انرژی بگذارم؟ بعد از پرداختن به امور مهم روزانه، اولین اولویتم خواندن و نوشتن است.
۴. بدترین اتفاقی که در مسیر نویسنده‌شدن میتواند رخ دهد، چیست؟ ترس از انتشار، ترس از نقد شدن، دنبال تایید دیگران بودن، قیاس کردن با دیگران، ناامیدی و توقف در مسیر.
۵. و چگونه با این اتفاق برخورد می‌کنم؟ از اقدامات مهم من یادداشت نویسی روزانه، تولید محتوا در سایت و اینستاگرام با وجود ترس از کافی نبودن. شرکت در کلاس‌های اموزشی و بعد همراه شدن با کوچ محتوا در مسیر یادگیری.
۶. چه چیزی باعث شده نوشتن برایم مهم شود؟(الویت شود)؟ تأثیرگذاری، خلاقیت، تحول شخصی و ماندگاری باعث شده که نوشتن به اصل مهمی در زندگی‌ام تبدیل شود.
۷.اگر روزی هیچکس نوشته‌هایم را نخواند، یا هیچکس لایک‌نکندآیا حاضرم به همان سبک که شروع کرده‌ام ادامه دهم یا به سبک دیگری می‌نویسم. (چون میخواهم توجه مخاطب را جلب کنم) من تلاش می‌کنم تا محتوای کاربردی و سودمند تولید کنم که باعث تحول شخصی خودم و مخاطب شود. اگر مخاطب من این مدل محتوا را نمی‌پسندد میتواند به سراغ محتوای دلخواه خود برود.
۸. اگر روزی تصمیم بگیری که ننویسی، روزهایت را چگونه میگذرانی؟ با مطالعه کردن.
۹. بزرگترین ترسم در این مسیر(نویسندگی) چیست؟ ترسم این است که به انسان بهتری تبدیل نشوم، نویسنده‌ی قابلی نشوم و اثری از خود به جای نگذارم.
۱۰. آیا حاضرم به فضای ناشناخته (نوشتن درباره چیزهایی که هیچ اطلاعی درباره آنها ندارم) قدم بگذارم؟ برای ورود به فضاهای ناشناخته مقاومت درونی زیادی دارم و باید زمان زیادی بگذرد تا این مقاومت را بشکنم.
این سوالات مرا صادقانه با خودم رو‌به‌رو کرد و باعث شد تا به خودشناسی بیشتری برسم و چرایی کار برایم محرزتر شود.
فعالیت ما با تمریناتی مانند؛ تشریح جملات قصار و نوشتن متن با استفاده از ده عبارت یا کلمه آغاز شد و قبل از ارسال تمرین، خصوصیات محتوای خوب و بد را برایم ارسال کرد تا آگاهانه تمرینات را انجام دهم.
محتوای خوب، نیازهای کاربران و اهداف کلیدی کسب و کار را برآورده می‌کند. جذاب و آگاهی بخش است. نکات دستوری و نگارشی در ان رعایت شده است. ساختار ساده‌ای دارد و افراد بارها به آن مراجعه می‌کنند.
محتوای بد، طولانی و بی ربط است و باعث بی‌توجهی کاربران به مطالب می‌شود. حشو در آنها به کار رفته است، به عنوان مثال: کلمۀ «نهان» و «مستتر» در این شعر: از بس که بار منت تو بر تنم نشست / در زیر منت تو نهان است و مستتر.
داستان من و محتوا/ ایده‌هایی برای تمرین بیشتر
