۱- دو روز متوالی است که به خاطر محبت و دلسوزی بیش از اندازه، درگیر مسائلی شدم که هیچ ربطی به من ندارد. دو روز متوالی است که سردرد میگرنی امانم را بریده است. نمی‌دانم چند قرص دیگر باید بخورم تا بهبود پیدا کنم.
چالش ۲۰۰ روز نوشتن در سایت همچنان برقرار است و از این که گاهی بین پست‌هایم فاصله می‌افتد، احساس خوبی ندارم. حس می‌کنم که نتوانستم زمانم را مدیریت کنم و وقت ارزشمندم را در جایی که نباید، صرف کردم. اما بعضی روزها برنامه‌ی زندگی طوری چیده می‌شود که واقعا فرصتی برای نوشتن و خلوت کردن با خود نمی‌یابم و این روزها جز روزهایی ست که احساس می‌کنم چیزی گم کرده‌ام و تا زمانی که بنشینم و کمی بخوانم و بنویسم این حس گمشدگی رهایم نمی‌کند.
۲- امروز قسمت دیگری از کتاب راهنمای تفکر نقادانه را خواندم اما چون مبحث سختی بود و برای فهم بهتر، نیاز به دوباره‌خوانی داشت تا بتوانم در موردش بنویسم، تصمیم گرفتم امشب یادداشت روزانه‌ای در سایتم بگذارم.
تفکر نقادانه انرژی بسیاری می‌طلبد به همین خاطر است که کمتر می‌اندیشیم. مهم‌ترین اهداف کسی که به تفکر نقاد می‌پردازد استقلال رای، حس کنجکاوی و معقول بودن است و ثمره‌ی نهایی تفکر نقاد این است که فرد با میل و رغبت و بدون تعصب به سراغ دیدگاه‌های مختلف می‌رود و آن‌ها را با عقل خود ارزیابی می‌کند و سپس انتخاب می‌کند که چه عقایدی را بپذیرد و چه کارهایی را انجام دهد.
۳- ماه پیش ازمایش‌هایم از اوضاع جسمی نابسامانی خبر می‌داد. یک ماه مرتب داروهایم را استفاده کردم. امروز بعد از یک ماه بعضی از آزمایش‌ها باید تکرار می‌شد و نتیجه عالی بود. پاسخ یکی از آزمایش‌ها ستاره‌دار بود، نگران شدم، از پزشک پرسیدم: آیا آنزیم‌های کبدیم مشکلی دارد؟ پزشک گفت: [آنقدر آزمایشت خوبه که ستاره دار شده]. ابتدا فکر کردم پزشک مرا مسخره کرده است و دیگر چیزی نگفتم. وقتی آزمایشاتم را برای دکتر تغذیه‌ام فرستادم، او هم گفت: متخصص غدد راست گفته است، آنقدر جواب ازمایشت عالی است که ستاره‌دار شده است. باز هم برای هزارمین بار نتیجه‌ی کاری را که با نظم و تداوم همراه بود، دیدم. هر کار سخت و دشواری اگر با استمرار همراه باشد، نتیجه می‌دهد. امیدوارم در مورد نوشتن هم همینطور باشد.
۴-شش ماه است که به طور مداوم و هر روز در لایوهای صبحگاهی شاهین کلانتری شرکت کرده‌ام. اوایل ساعت ۷ صبح برگزار می‌شد و به تازگی به ساعت ۱۰ صبح منتقل شده است.
مطالبی که در لایوها گفته می‌شود و کتاب‌هایی که معرفی می‌شود بسیار ارزشمند هستند اما امروز به نکته‌ی مهمی پی بردم. احساس کردم دچار پراکندگی شده‌ام و تمرکزم را از دست داده‌ام. به همین خاطر می‌خواهم تا مدتی در لایوها شرکت نکنم و فقط روی کارهای خودم تمرکز کنم.
