چرا برای یک موضوع واحد، متن‌ها و نوشته‌های متنوعی خلق می‌شود؟
آن‌چه که موجب می‌شود برای یک موضوع نوشته‌های متفاوتی خلق شود، نوع نگرش نویسنده است.
هر نویسنده بنا به تجربیات، دانش، مهارت و توانایی، تفکر و محیط رشد یافته‌ی خود، دیدگاه متفاوتی دارد.
به نظر من نویسندگانی که در روستا متولد شدهاند و بیشتر زمان خود را در طبیعت کنار درختان و گل‌ها و باغ‌های میوه سپری کرده‌اند و جویبارها و رودهای زلال و شفاف را از نزدیک دیده‌اند، بهتر و زیباتر طبیعت را توصیف می‌کنند چون با حواس پنج‌گانه آن را درک کرده‌اند.
و در مقابل نویسنده‌ای که در شهر بزرگ شده است، زندگی شهری را بهتر به تصویر می‌کشد.
به همین خاطر جمال‌زاده می‌گوید:
نویسندگان باید بسیار بخوانند، زبان‌های مختلف را یاد بگیرند. به مسافرت‌های دور و دراز در داخل و خارج کشور بروند. با طبقات مختلف مردم از هر قوم و ملتی و از هر مذهب و عقیده‌ای نشست و برخاست کنند، با هم همسفره شوند، گفت و شنود داشته باشند. با کوچک و بزرگ و پیر و جوان دمخور شوند تا پخته گردند. تا بتوانند بهتر بنویسند و آموخته‌هایشان را منتقل کنند.
تنوع نوشته‌ها:
برخی از نوشته‌ها مبتنی بر واقعیت است.
یادداشت‌نویسی روزانه و گزارش نویسی در این دسته قرار دارند چون نویسنده آن‌چه را که دیده و شنیده می‌نویسد در واقع از حواس پنجگانه‌ی خود بهره می‌گیرد و آن‌چه را که درک کرده می‌نگارد.
برخی دیگر برگرفته از ذهن و تخیل است. در این نوشته، نویسنده پا را فراتر می‌گذارد و وارد دنیای ذهن و خیال می‌شود. موضوع را در ذهن خود پرورش می‌دهد و نسبت به نوشته‌های واقع‌گرا، آزادی عمل بسیاری دارد.
و برخی نوشته‌ها از هر دو وام گرفته است. بخشی تخیل و بخشی واقعیت.
به نظر من هیچ نوع نوشته‌ای بر دیگری برتری ندارد و تنها چیزی که نوشته‌ها را از هم متمایز می‌کند، غنی بودن محتوا و سادگی آن است به طوری که نیاز مخاطب را برطرف سازد و مخاطب بارها و بارها به آن مراجعه کند.
تنوع در نوشته‌ها یک حسن است، تصور کنید همه در مورد یک موضوع واحد به یک شکل می‌نوشتند چقدر کسل کننده، یکنواخت و غیرقابل تحمل می‌شد.
این تنوع را در همه چیز می‌توان دید.
انواع موبایل، انواع خودکار، انواع دفتر و …….
ادامه دارد….
