کلمات برجسته شده بازیگران متن من هستند و به کمک آن‌ها متن زیر را نوشته‌ام.
سیر تطور
تطور به معنای تحول، تغییر و دگرگونی است. سیر تطور یعنی مسیر دگرگونی. آیا همه‌ی انسان‌ها سیر تطور دارند؟
به رأی من می‌توان انسان‌ها را از لحاظ تغییر و‌تحول به سه دسته‌ی کلی تقسیم کرد.
۱
بعضی از انسان‌ها با اشتیاق وافر در مسیر تغییر گام برمی‌دارند، دشواری‌های راه را به جان می‌خرند، از موانع عبور می‌کنند و مدام در تکاپو هستند تا به کمال مطلوب خود دست یابند. آن‌ها خود را مسئول زندگی خویش می‌دانند، کنش‌گر هستند و به عاملیت فردی معتقدند. حال در این میان برخی، آهسته و پیوسته می‌روند. از خُردترین موفقیت خود شاد می‌شوند و می‌دانند که مسیر رشد بی‌انتهاست و باید از طول مسیر لذت ببرند. و اما برخی به ایده‌ال بی‌زمانی گرفتار شده‌اند، هیچگاه از خود رضایت ندارند و دستاوردهایشان را نمی‌بینند.
۲
دسته‌ی دوم افرادی هستند که مدام به دنبال آموزش و یادگیری هستند، اطلاعات بسیاری کسب کرده‌اند، از هر دری سخن می‌گویند اما اهل بکارگیری آموخته‌هایشان نیستند. روزهای عمرشان هیچ تفاوتی با هم ندارند. آن‌ها ماهیت معمولی خویش را حفظ کرده‌اند و از آن‌چه که هستند، فراتر نمی‌روند و فقط بارهای اضافه‌ای را بر گُرده‌ی خویش حمل می‌کنند.
۳
دسته‌ی سوم کسانی هستند که هم‌چنان در باورهای پیشین خود مانده‌اند. هرگاه برایشان از آموختن و بازنگری بگویی، استدلال‌های تو در تو می‌آورند و اطرافیان را مجاب می‌کنند که نیازی به آموزش ندارند و این‌چنین است که روز به روز بیشتر در مغاک جهالت گسترده‌‌ی خویش فرو می‌روند.
مسیر دگرگونی مسیری دشوار و گاه جانفرساست. کسانی می‌توانند این راه را طی کنند که قاطع، محکم و دارای همتی بلند باشند و چرایی مسیر را برای خود مشخص کرده باشند در این صورت حتی اگر گاهی ناامید شوند و دست از کار بکشند اندکی بعد با انرژی مضاعف بازمی‌گردند.
