بعضی اوقات تنها اندیشیدن برای ما دشوار می‌شود. ذهنمان بسیار آشفته و به هم ریخته است. نمی‌توانیم بر موضوع موردنظر تمرکز کنیم. بین دو راهی ایستاده‌ایم و نمی‌دانیم چه درست است و چه غلط. دوست داریم شخص دیگری به جای ما فکر کند و راه درست را بیابد چون در آن موقعیت به شدت احساس ناتوانی می‌کنیم.
چه باید کرد و از چه راهکاری بهره بگیریم؟
در این مواقع بهترین راهکار، کمک گرفتن از یک دوست دانا و آگاه است. کسی که اندیشه‌‌ورز است و می‌تواند کمک خوبی برای ذهن پریشان ما باشد. البته با هر کسی نمی‌توان گفت‌و‌گو کرد. گاهی این گفتمان‌ها مشکلات دیگری را ایجاد می‌کند بنابراین مهم است که با چه کسی گفت‌و‌گو می‌کنیم.
کسی که در موضع کمک دهنده قرار می‌گیرد باید شنونده‌ی خوبی باشد. این روزها شنونده‌ی خوب نایاب است چون در واقع مهارت شنیدن را نیاموخته‌ایم. اگر دقت کنید هر جایی که حضور پیدا می‌کنیم همه می‌خواهند در سخن گفتن از هم پیش بگیرند و کسی نمی‌خواهد کمی گوش کند.
در کتاب راه و چاه موثر اندیشیدن، نویسنده به نکته‌ی جالبی اشاره می‌کند، می‌گوید: رساله‌ی خطیب سیسرون و کتاب خطابه‌ی ارسطو از مهم‌ترین آثار بوده‌اند ولی آیا کتابی درباره‌ی مهارت شنیدن موجود هست؟
وقتی به تبلیغ کلاس‌ها و دوره‌ها نگاهی می‌اندازم، می‌بینم اکثرا در حال آموزش فن بیان و مهارت‌های سخنرانی هستند و کسی نیست که مهارت شنیدن را آموزش دهد؟
از مهم‌ترین خصوصیات یک شنونده‌ی خوب این است که باعث می‌شود ما به کشفیاتی در درون خود برسیم.
چند سال پیش موضوعی ذهنم را درگیر کرده بود. به رفتار شخصی حساس شده بودم و این حساسیت روزبه‌روز بیشتر می‌شد تا این که موضوع را با دوستی در میان گذاشتم. بعد از اتمام حرفهایم به من گفت: سخنانت بوی حسادت می‌دهد. بناگاه همه چیز برایم روشن شد. ما بعضی اوقات به مشکلات خود آگاه نیستیم و نیاز داریم که کسی کمکمان کند. تا قبل از آن همیشه می‌گفتم؛ من آدم حسودی نیستم و این کشف بزرگی بود که باعث شد حساسیتم برای همیشه رفع شود.
یک شنونده‌ی خوب ما را وادار می‌کند تا در موضوع خود دقیق شویم. او از بین حرف‌های هیجانی ما نکاتی را استخراج می‌کند و سوالاتی را می‌پرسد تا در موضوع عمیق‌تر شویم و خودمان به پاسخ برسیم.
شنونده‌ی خوب با شنیدن حرف‌هایمان، ما را قضاوت نمی‌کند، نصیحت نمی‌کند و سواستفاده نمی‌کند. او صبر می‌کند تا مطلب برایش خوب جا بیفتد. او خوب گوش می‌دهد و تلاش می‌کند تا در مورد هر چیزی که ما حرف می‌زنیم اطلاعاتی کسب کند تا بهتر بتواند کمکمان کند. او روی موضوع اصلی متمرکز می‌شود و ما را از رفتن به حاشیه دور می‌کند.
او گاهی برای درک و همدلی بیشتر، موضوعی شبیه موضوع ما از زندگی خود و اطرافیان تعریف می‌کند تا بگوید: تنها تو نیستی که دچار این مشکل شده‌ای دیگران هم این مشکلات را از سر گذرانده‌اند.
وجود یک دوست شنونده‌ی خوب، می‌تواند از هر مشاور و درمانگری بهتر عمل کند. دوستی که با همدلی و مهربانی کمک می‌کند تا با شناختن ابعاد وجودی خود بر مشکلات فائق آییم.
دوست واژه است، واژه‌ایست که از لب خدا چکیده است. عرفان نظرآهاری
جالب بود. دوست واژه ایست که ازلب خدا چکیده.
دوست من قدمهایت و مهربانیت را پاس می‌دارم و برایت آرزوی سعادت و بهروزی دارم♥️