رونویسی چه تاثیری در بهتر نوشتن دارد؟
برای بهتر و زیباتر نوشتن، تمرینات زیادی وجود دارد.
یکی از این تمرینات، رونویسی می‌باشد.
از شاهین کلانتری زیاد شنیده بودم، که این تمرین بسیار تاثیرگذار است.
گاهی دو یا سه روز انجام می‌دادم و ناخودآگاه به فراموشی سپرده می‌شد.
چرا رونویسی تاثیر گذار است؟
در دنیای شتابزده‌ی امروز، همه طرفدار متن‌های کوتاه و جملات قصار هستند.
حتی حوصله‌ی خواندن یک کپشن کوتاه اینستاگرام را ندارند.
و برای سریعتر خواندن کتاب‌ها، به تکنیک تند‌خوانی متوسل می‌شوند.
نکته اینجاست، حال که ما انقدر عجول شده‌ایم؛
و از طرفی برای نوشتن باید مطالعه داشته باشیم،
پس چطور می‌توانیم با این مطالعات سطحی و کم عمق،
هنرِ نوشتنِ پر مایه را یاد بگیریم؟
بنابراین رونویسی با این که کاری بسیار سخت و کسل کننده می‌باشد؛
اما باعث می‌شود تا با تامل بیشتری متن ها را بخوانیم.
رونویسی سرعت مطالعه را کُند می‌کند؛
و در عوض تمرکز و دقت را افزایش داده و عمق یادگیری را بیشتر می‌کند.
چه متنی را برای رونویسی انتخاب کنیم؟
برای رونویسی بهتر است،
به سراغ متن نویسندگانی برویم که سبک آن‌ها را می‌پسندیم،
و دوست داریم مانند آنان بنویسیم.
از متن نویسندگان بزرگ فارسی و یا ترجمه‌های خوب و معتبر استفاده کنیم.
رونویسی کاری خسته کننده است،
پس وقتمان را برای متن‌های خوب صرف کنیم.
چگونه این تمرین را انجام بدهیم؟
این تمرین دارای سه مرحله است و باید پشت سر هم انجام شود.
قبل از مطالعه‌ی این مطلب در متمم، فقط می‌دانستم باید از روی متن رونویسی کرد،
ولی الان به طور کامل یاد گرفته‌ام،
و آموخته‌هایم را این‌جا به اشتراک می‌گذارم.
مرحله‌ی اول: رونویسی کامل
یک متن کوتاه در حد دو یا سه پاراگراف را انتخاب کرده؛
و به طور کامل و دقیق از روی آن رونویسی می‌کنیم.
وقتی رونویسی تمام شد،
زیر کلمات و ترکیبات جدید و زیبای متن خط بکشید؛
و آن‌ها را جداگانه یادداشت کنید.
مرحله‌ی دوم: بازنویسی متن
در این مرحله سعی کنید متن را با لحن خودتان بازنویسی کنید.
جملات و کلمات را تغییر دهید.
قرار نیست که معنی و ساختار متن را به هم بریزیم، بلکه می‌خواهیم ترسمان بریزد؛
و ببینیم که می‌شود؛ متن‌ها را به شکل دیگری نوشت.
مثال: او که در برابر شرارت ساکت می‌ماند، درست همانند کسی که موجب استمرار آن می‌شودهمدست شر است. مارتین لوترکینگ
من: وقتی که شاهد کارهای غیر اخلاقی و ظالمانه باشیم و هیچ اقدامی انجام ندهیم؛
مانند این است که ما هم در این کار شریک بوده‌ایم.
مرحله‌ی سوم: حفظ نویسی
متن اصلی را کنار بگذارید و آنچه‌را که از متن خوانده‌اید و در ذهنتان مانده است را از حفظ به روی کاغذ بیاورید.
امکان دارد متن شما کوتاه‌تر یا بلند‌تر از متن اصلی باشد؛
امکان دارد که جملاتی از خودتان اضافه کنید؛
فقط نباید به سراغ متن اصلی بروید.
این تمرین اگر به طور مداوم و مستمر انجام شود،
تاثیر گذار بوده و بر اثر نوشتن متن‌های متفاوت،
بالاخره سبک نگارش خود را پیدا خواهید کرد.
اگر بخواهم کتابی برای رونویسی پیشنهاد بدهم، کتابی است به نام؛
یوزپلنگانی که با من دویده‌اند از بیژن نجدی.
این کتاب حاوی ده داستان کوتاه است.
و پر از تشبیهات، استعارات و واژه‌های بسیار زیباست.
اولین پاراگراف از داستان سپرده به زمین، از بیژن نجدی.
طاهر آوازش را در حمام تمام کرد و به صدای آب گوش داد.
آب را نگاه کرد که از پوست آویزان بازوهای لاغرش با دانه‌های تند پایین می‌رفت.
بوی صابون از موهایش می‌ریخت.
هوای مه‌شده‌ای دور سر پیرمرد می‌پیچید.
آب طاهر را بغل کرده بود.
وقتی حوله را روی شانه‌هایش انداخت،
احساس کرد؛
کمی از پیری تنش به آن حوله‌ی بلند و سرخ چسبیده است.
من تا حالا تجربه رونویسی رو به این شکل نداشتم، ولی حتما میذارمش توی لیست تجربه‌های جدیدم که انجامش بدم:)
ممنون مینو جان که خوندی، بله حتما تاثیرگذاره